با وجود تلاش های جهانی صورت گرفته برای بالا بردن سطح سلامت و کاهش مرگ و میر به ویژه در میان کودکان و افزایش طول عمر بشر در اغلب کشورهای جهان، سوء تغذیه پروتئین و کالری همچنان مهمترین مشکل تغذیه ای در اغلب کشورهای در حال توسعه و از جمله کشور ما است .

بـــهای ســــوء تغـــذیه
 

نام کشور	شیوع سوء تغذیه (درصد)	ضرر ناشی از سوءتغذیه (میلیون دلار)	درصد خسارت وارده براساس GNP در سال 1990	مخارج بهداشتی (میلیون دلار)
تایلند	26	8942	10	4061
اندونزی	14	7156	6	2148
ایران	15	5652	5.5	1920

محروم کردن کودک از شیر مادر، زود یا دیر شروع کردن  دریافت غذای کمکی، ندادن غذای کافی و مفید به کودک، بیماری کودک، مسائل عاطفی و روانی، رعایت نکردن مسایل بهداشتی و استفاده از آب ناسالم از مهمترین علل تأخیر رشد کودکان است.

یکی از عوامل مهم در اختیار نبودن مقدار کافی غذاست. در واقع ندادن غذای کافی و مفید و به موقع به کودک، از مهمترین موانع رشد محسوب می شود.
کودک درشش سالگی نود درصد رشد مغزی خود را پشت سر گذاشته و اتصالات و سیناپس ها مغزی او کامل شده و شبکه ارتباطی و توان آموزشی مغزش افزایش می یابد.
 کاهش رشد از چه زمان آغاز می شود و  مادران چه نقشی دارند؟
بـــررسیها نشان می دهد که بچه ها معمولا" از 6 ماهگی دچار مشکل تغذیه ای شده و کم کم منحنی رشدشان  سیر نزولی در پیش می گیرد که  علت آن هم استفاده نادرست از غذای کمکی است. کودکان تا 6 ماهگی فقط باید شیر مادر بخورند و پس از 6 ماهگی اگر چه هنوز غذای اصلی کودک شیر مادر است ولی شیر مادر به تنهایی نمی تواند نیازهای طفل را برآورده سازد و به جز شیر،  به غذای کمکی  نیز نیاز دارد .
مادران باید بدانند چه نوع مواد غذایی را در چه زمانی و به چه مقدار به بچه بدهند. همچنین مراقب باشند، بچه چیزهای آلوده را به دهان نگذارد. بیشتر اسهال ها در این سن و سال به خاطر به دهان بردن چیزهای مختلف به خاطر خارش دندانها اتفاق می افتد.
 کمبودهای مواد غذایی و سوء تغذیه ناشی از فقر خود پیامدهای ناگواری دارد. هر چه این کمبودها به زمان تولد نزدیک تر باشد،  عوارض آن زیانبارتر و گاه عواقب آن غیر قابل جبران می گردد . بررسی چگونگی مصرف مواد غذایی در کشور ما نشان داده است که 20 درصد جامعه ما کمتر از میزان  مورد نیاز غذا می خورند. عواقب و عــوارض این کمبودها موجب شده است که بخش عمده ای از کودکان روستایی کشور مبتلا به کوتاه قدی باشند. توجه به سلامت تغذیه ای کودکان  از چنان اهمیتی برخوردار است که اگر جامعه ای از آن غفلت کند ناتوانی و توسعه نیافتگی را به آینده کشور تحمیل خواهد شد . بار بیماریهای ناشی از کمبود ها بسیار سنگین تر از سود حاصل از افزایش قیمت برخی از مواد غذایی است . سیاست هایی که بر قیمت گذاری غذا حاکم است باید با دید سلامت نگر برافزایش قیمت غذاهای غیر سودمند و کاهش قیمت غذاهایی که ضامن سلامت هستند متمرکز گردد .
لازم به ذکر است  تنها کمبود ید در یک جامعه میتواند تا 13 نمره از ضریب هوشی کودکان بکاهد. این رقم در مورد کمبود آهن 9 امتیاز و در مورد محرومیت از شیر مادر 8 امتیاز است.بنابراین اگر پرورش نسلی سالم و توانمند برای آینده و داشتن نیروی انسانی با قدرت فکری بالا و قادر به خلق دانش فنی مورد نیاز کشور باشد، بایستی عزم راسخی برای شناسایی دقیق مشکلات تغذیه ای و تجزیه و تحلیل آن و مرور تجربه های جهانی در بین سیاستگزاران ومدیران ارشد کشوری به وجود آید.  
مشکلات شناخته شده ناشی از سوء تغذیه در کشور که باید هرچه سریعتر مورد توجه قرار گیرد:
- کمبود ریز مغذی ها مانند آهن ،روی ، کلسیم، ویتامین های A، D و B2 و همچنین سو تغذیه کالری و پروتئین در کودکان بدلیل فقر اقتصادی و فرهنگی؛
- ناترازی تغذیه ای ناشی از تغییر و افزایش قیمت ها و گاه منطقی نبودن قیمت کالاهای خوراکی، به ویژه با توجه به درآمد  ناچیز 3 دهک پایین درآمدی؛
- حذف یارانه های غذایی ، توقف غنی سازی مواد غذایی و نبود آموزش های مستمر تغذیه ای؛
- افزون خواری و بیماریهای مزمن ناشی از آن مانند چاقی ،دیابت ، بیماریهای قلب و عروق مغز ، سکته های قلبی و مغزی ، بیماریهای اسکلتی و استخوانی که هزینه های زیادی را به مردم و کشور تحمیل میکند./